Yaşam tam da ölümükabullendiğin anda başlar. Ölümü kabullenmeliki insan- aldığı nefese sıkı sıkıya sarılabilsin. Ötanazi Okulu’ndayalnızlığın içinde solmayı bekleyen Yeşil için hayatına giren suikastçı birdurak gibiydi. Ölmeden önce uğrayacağı ıssız- çorak ama güvenli bir sondurak... Belki de ayrılmakistemeyeceği tek duraktı bu. Az da olsa nefes alabileceği tek durak… Fakat zamandaralıyordu- göğsünde saatli bir bomba gibi taşıdığı kalbin ömrü tükeniyor-Yeşil’i de beraberinde tüketiyordu. Herkesin ölesiye istediği bir kalbintaşıyıcısı olmanın bazı bedelleri vardı ve Yeşil- belki de en ağır bedeliödüyordu. O kalbin içinde yaşamayı… Tehlike ve gizeminiç içe geçmiş duvarlarıyla örülü Ötanazi Okulu- serinin ikinci kitabıyla yenisırlara kapı aralamaya devam ediyor. “Kabul etmekistemediğim tek şey onun beni yaşattığı ve benim dışımdaki herkesiöldürdüğüydü. Cennet ve cehennem tek bir vücutta hüküm süremezdi.”
TR − EUR
